TeamLab:LIFE έκθεση στην Σεούλ

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, πήγα σε μια υπέροχη έκθεση που φιλοξενεί η DDP (Dongdaemun desing plaza) ένα φουτουριστικό κτήριο σχεδιασμένο από την Ζάχα Χαντίντ το οποίο έχει υποδεχθεί χιλιάδες επισκέπτες και αποτελεί ένα από τα ορόσημα της Σεούλ.

Πάμε στην έκθεση τώρα, με το όνομα LIFE, μια έκθεση που εξερευνεί την ομορφία της συνέχειας της ζωής. Συγκεκριμένα ο καλλιτέχνης είπε:

“Η φύση μας φέρνει τόσο ευλογίες όσο και καταστροφές, και με την πρόοδο του πολιτισμού, υπάρχουν οφέλη και αρνητικές συνέπειες: η φύση και ο πολιτισμός είναι πάντα συνδεδεμένοι. Δεν υπάρχει απόλυτη κακόβουλη πρόθεση ή καθολική ομορφιά. Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να κατανοήσουμε αυτήν τη σχέση και κανένας απλός τρόπος να τακτοποιήσουμε τα συναισθήματα και τις ευαισθησίες μας απέναντί της. Ωστόσο, θέλουμε να επιβεβαιώσουμε ότι είμαστε ζωντανοί ανεξάρτητα από την κατάσταση. Η ζωή είναι όμορφη.”

Το αξιοθαύμαστο σε αυτή την έκθεση είναι πως ό,τι βλέπουμε στις αίθουσες δεν είναι ένα βίντεο το οποίο παίζεται αδιάκοπα, αλλά δημιουργείται από πρόγραμμα σε υπολογιστή σε πραγματικό χρόνο. Επίσης οι επισκέπτες μπορούν να αλληλεπιδρούν με αυτό, ως αποτέλεσμα να προκαλούνται αλλαγές. Η εικόνα λοιπόν που βλέπουμε εκέινη την στιγμή, δεν θα μπορέσει να ξανα εμφανιστεί.

Ο εαυτός και η φύση είναι αδιαίρετα. Με άλλα λόγια, φαίνεται να είναι διακριτά, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια ενιαία, αδιαχώριστη οντότητα. Το αντίθετο της διαίρεσης δεν είναι ενοποίηση, αλλά η συνειδητοποίηση ότι οι υπάρξεις που φαίνεται να είναι διακριτές είναι στην πραγματικότητα μέρος ενός ενιαίου συνόλου. Ο χαρακτήρας για τη ζωή, 生 (saeng), σχεδιάζεται σε τρισδιάστατη χωρική καλλιγραφία

Αυτό το έργο τέχνης δεν έχει αρχή ούτε τέλος, αποτελείται από ένα μόνο, συνεχές κύμα. Οι άνθρωποι που εισέρχονται στο έργο τέχνης έρχονται αντιμέτωποι με αυτήν την κυματική μάζα, και πριν από πολύ καιρό, προσελκύονται, γίνονται ένα με το έργο τέχνης. Συνειδητοποιούν ότι αυτό που αντιλαμβάνονται ως εξωτερικό της μάζας είναι επίσης το εσωτερικό. Το εξωτερικό και το εσωτερικό είναι δύο πλευρές του ίδιου ενιαίου συνόλου, αδιαίρετα. Αποτελούν μια ενιαία, απρόσκοπτη ύπαρξη.

Το τρισδιάστατο έδαφος με ποικίλες μεταβολές σε ύψος και πλάτος, διαιρώντας την οπτική και φυσική γνώση του χώρου. Οι κινήσεις των ανθρώπων προκαλούν το έδαφος να μετατοπιστεί και να κινηθεί σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό.

Τα εποχιακά λουλούδια ανθίζουν ενώ αλλάζουν αργά. Τα ζώα γεννιούνται από αυτά τα λουλούδια. Τα λουλούδια συνεχίζουν να ανθίζουν και να πεθαίνουν σε έναν αιώνιο κύκλο, σχηματίζοντας τα σχήματα των ζώων. Όταν οι άνθρωποι αγγίζουν τα ζώα, τα πέταλα λουλουδιών διασκορπίζονται. Εάν οι άνθρωποι αγγίξουν τα ζώα πάρα πολύ, όλα τα λουλούδια θα διασκορπιστούν και τα ζώα θα πεθάνουν και θα εξαφανιστούν.

Καθώς οι άνθρωποι περνούν από το χώρο στην άλλη πλευρά του γυαλιού, έξω από την έκθεση, οι πεταλούδες γεννιούνται από κάτω από τα πόδια τους. Ο κυματισμός των πεταλούδων χορεύει στο χώρο, ξεπερνά το όριο που δημιουργείται από το γυαλί και μπαίνει στην έκθεση. Όταν οι άνθρωποι τα αγγίζουν, οι πεταλούδες πεθαίνουν. Όταν κανείς δεν βρίσκεται στην άλλη πλευρά του γυαλιού, ο χώρος είναι εντελώς σκοτεινός και δεν υπάρχει τίποτα.

Το νερό αντιπροσωπεύεται από μια σειρά πολλών σωματιδίων νερού. Υπολογίζεται η αλληλεπίδραση μεταξύ των σωματιδίων και μετά σχεδιάζονται γραμμές σε σχέση με τη συμπεριφορά των σωματιδίων νερού. Οι γραμμές είναι «ισοπεδωμένες» χρησιμοποιώντας αυτό που το teamLab θεωρεί υπερθεματικό χώρο. Όταν ένα άτομο στέκεται στον καταρράκτη, εμποδίζει τη ροή του νερού σαν βράχος, και η ροή του νερού αλλάζει. Η ροή του νερού συνεχίζει να μεταβάλλεται λόγω της αλληλεπίδρασης των ανθρώπων

Αυτές ήταν μερικές από τις αίθουσες της προτότυπης αυτής έκθεσης! Ελπίζω να το απολαύσατε και να σας έβαλα και εσάς στον ρόλο του παρατηρητή!

Μπορείτε να με ακολουθήσετε στο instagram εδώ

και στο youtube εδώ

with love,

TheMeanBrunette