𝒮𝒾𝓂𝒾𝓁𝒶𝓇𝒾𝓉𝒾𝑒𝓈 𝒶𝓃𝒹 𝒹𝒾𝒻𝒻𝑒𝓇𝑒𝓃𝒸𝑒𝓈 𝓌𝒾𝓉𝒽 𝒽𝓊𝓈𝒷𝒶𝓃𝒹

Hello! Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσω ομοιότητες και διαφορές που προκύπτουν από την κουλτούρα στον γάμο μου. Κάποιες φορές δεν μπορείς να συνεννοηθείς με ΄τον άνθρωπο που είναι από την ίδια πόλη με εσένα, πόσο μάλλον από διαφορετική χώρα, ή τουλάχιστον έτσι λένε. Προσωπικά, δεν έχω προβλήματα συνεννόησης, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα από την μεριά και των δύο που κάποιες φορές είναι δύσκολο να κατανοήσουμε, ενώ άλλες φορές βλέπουμε πως κάποια πράγματα είναι ίδια.

1. Οικογένεια

Πιστεύω στο θέμα οικογένεια δεν υπάρχει κάποια σημαντικοί διαφορά. όπως εμείς, έτσι και οι Κορεάτες είναι κοντά στην οικογένειά τους, και το φαινόμενο του να φεύγουν τα παιδιά από το σπίτι όταν φτάσουν 18 χρονών δεν υφίσταται, όπως σε πολλές άλλες χώρες.

2. Φαγητό

Ίσως ακουστεί περίεργο, μα είναι η προσωπική μου άποψη, πέρα από τα καυτερά, τόσο εγώ όσο και ο άντρας μου θεωρούμε ότι στις γεύσεις ήμαστε αρκετά κοντά σαν χώρες.Έχω ταξιδέψει σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και είχα πρόβλημα με το φαγητό, γιατί τίποτα δεν μου ήταν αρκετά νόστιμο. Όταν ερχόμουν Κορέα όμως, έπαιρνα αρκετά κιλά….ενδεικτικά, μέσα στο δεκαήμερο έπαιρνα 3 κιλά….Αντίστοιχα και ο άντρας μου αλλά και οι φίλοι του λάτρεψαν το ελληνικό φαγητό. Πρώτα από όλα, και στις δύο χώρες αρέσει το σκόρδο.(δεν ξέρω αν αρέσει σε εσάς αλλά εγώ τρελαίνομαι)Η Κορέα βάζει αν όχι σε όλα, στα περισσότερα φαγητά σκόρδο, οπότε και οι δύο σαν λάτρεις του σκόρδου ποτέ δεν χρειάστηκε να μην φάμε τζατζίκι ή αλλά φαγητά με σκόρδο στην αρχή της σχέσης. Τρώγαμε σκόρδο σαν να μην υπάρχει αύριο…ναι. Επίσης, στην Κορέα τρώνε τα πόδια της κότας. Εμείς ίσως πλέον δεν το κάνουμε αλλά ξέρω πολύ καλά από τις γιαγιάδες μου ότι τα έτρωγαν, μάλιστα το έχω και σαν εικόνα από μικρή, όταν είπα στον άντρα μου ότι το κάνουμε και εμείς, ξαφνιάστηκε και δεν το περίμενε. Επίσης, αν έρθετε στην Κορέα, θα δείτε κάποια εστιατόρια με την επιγραφή 곱창 (kopchang) Είναι εστιατόρια με άντερα. Προσωπικά τρώω άντερα σαν τρελή, μου αρέσουν πάρα πολύ κοκορέτσι…μαγειρίτσα (εμείς βάζουμε μόνο άντερα στην μαγειρίτσα) οπότε, φανταστείτε την ευτυχία μου στην Κορέα, όταν ξέρω ότι μπορώ να φάω οποιαδήποτε στιγμή (εδώ βέβαια έχουν άντερα από αγελάδες) μάλιστα μου αρέσουν τόσο πού που μετά από την πρόταση γάμου πήγαμε σε εστιατόριο με άντερα ( ξέρω κάποιοι μπορεί να πείτε ότι δεν είναι καθόλου ρομαντικό) Και φυσικά, οι άνθρωποι στα μαγαζιά παραξενεύονται και ρωτάνε αν όντως τα έφαγα με θαυμασμό και πάντα λέω στον άντρα μου “βγάλε και δείξε το κοκορέτσι αυτά δεν είναι τίποτα” Υπάρχουν φυσικά και πολλά άλλα φαγητά, αλλά να μην μιλήσω άλλο γιατί ήδη αρχίζω και πεινάω.

3. Σπίτι και επισκέπτες
Όσο αναφορά θέματα σπιτιού τώρα, εδώ στο κτήριο νομίζω κάθε δίμηνο έρχεται το πρωί μια κυρία να βάλει κάποιο φάρμακο στο μπάνιο και στον νεροχύτη (δεν ξέρω τι ακριβώς είναι) έρχεται πρωί χτυπάει κουδούνι και λέει ότι θα περάσει σε λίγο να βάλει το φάρμακο….Όταν γίνεται αυτό, γιατί δεν υπάρχει ενημέρωση από πριν, εγώ τρέχω πανικόβλητη να συμμαζέψω το σπίτι, ο άντρας μου λέει ότι δεν τρέχει κάτι και όλων τα σπίτι είναι σε τέτοια κατάσταση το πρωί…Δεν με ενδιαφέρουν των άλλων τα σπίτια…με ενδιαφέρει το δικό μου. Επίσης εδώ τα σπίτια δεν είναι και πολύ μεγάλα οπότε δεν υπάρχει πολύ χώρος για να είναι τα πράγματα σε τάξη και αυτό με εκνευρίζει, δεν θέλω να βλέπω άσχετα πράγματα (για παράδειγμα συσκευασίες ράμεν) εκτός ντουλαπιών…ο άντρας μου λέει ότι απλά υπερβάλω…μπορεί….μπορεί και όχι. Και πάμε στους επισκέπτες τώρα, στην Ελλάδα, όταν έρχεται να μας επισκεφτεί η οικογένειά μας συνήθως τους φιλοξενούμε στα σπίτια μας, επίσης το να τους στείλουμε σε ξενοδοχείο αντί για το σπίτι μας ίσως φανεί κάπως απρόσωπο. Στην Κορέα όμως προτιμούν να κλείσουν κάποιο ξενοδοχείο για τους επισκέπτες παρά να τους φιλοξενήσουν μιας και νιώθουν πως είναι άβολο και για τις δύο μεριές, από την άλλη εμείς μπορεί να σκεφτούμε ότι οι επισκέπτες θα νομίζουν ότι δεν τους θέλουμε….Σε αυτό το κομμάτι έχουμε μια διαφορά μιας και όταν έρχεται στην Ελλάδα η οικογένεια του άντρα μου του λέω ότι μπορούν να μείνουν στο σπίτι των γονιών μου μιας και υπάρχει χώρος, αλλά πάντα παίρνω αρνητική απάντηση.

4. Χαιρετισμός
Εννοείται πως έχουμε διαφορετικό είδος χαιρετισμού. Εμείς από την μια χαιρετιόμαστε με αγκαλιές και φιλιά με χτυπήματα στην πλάτη και τα λοιπά, ενώ στην Κορέα έχουν την υπόκλιση…Σίγουρα φαίνεται περίεργο στον άντρα μου ιδιαίτερα όταν θα χαιρετίσω άτομα του αντίθετου φίλου, αλλά ποτέ δεν έχει πει κάτι, βέβαια έχω εκφράσει πως γενικά δεν μπορώ αυτού του είδους χαιρετισμούς με αγκαλιές και σταυρωτά φιλία…μου είναι εντελώς άβολα και πάντα σκέφτομαι (σε παρακαλώ μη με χαιρετίσεις έτσι..) αλλά ποτέ κανείς….και είμαι σε μια κατάσταση οοοκ…τώρα το έκανες άρα πρέπει να το κάνω και εγώ αναγκαστικά…..αν με δείτε από μακριά να χαιρετάω κάποιον με τον Ελληνικό τρόπο θα καταλάβετε. Από την άλλη τώρα στην Κορέα, ενώ μου αρέσει να τους βλέπω να χαιρετάνε με την υπόκλιση, απλά δεν μπορώ να το κάνω….δεν ξέρω δεν μου βγαίνει με τίποτα και θα σκέφτονται οι καημένοι οι Κορεάτες τι υπερόπτης πρέπει να είμαι….Υποτίθεται ότι τα πεθερικά μου κανονικά θα έπρεπε να τα χαιρετάω με υπόκλιση ή τη γιαγιά του άντρα μου (ακόμα χειρότερα) και εκεί που σκέφτομαι “έλα, κάνε την υπόκλιση δεν είναι τίποτα” όχι…αυτό που θα μου βγει είναι ένας άχαρος χαιρετισμός…Που θα πάει θα συνηθίσω.

5. Κουτσομπολιό
Κουτσομπολιό….Εμείς στην Ελλάδα λίγο πολύ το έχουμε άθλημα…θέλουμε να τα ξέρουμε όλα και ειδικά αν βγαίνεις με κάποιον, όλο το σόι θα κάνει τα πάντα να γνωρίσει αυτόν που βγαίνεις…ακόμα και ο τελευταίος άσχετος θα σε θυμηθεί (μου έχει συμβεί άπειρες φόρες) Και εννοείται εκνευρίζει τον άντρα μου μιας και νιώθει πως είναι κάποιο αξιοθέατο,ειδικά αν δεν είναι κοντινή οικογένεια (κάποιες φορές δεν είναι καν οικογένεια) και δεν έχουν πει εκ των προτέρων να συναντηθούμε. Και στην Κορέα είναι περίεργοι αλλά δεν θα έρθουν από το πουθενά να σε δουν ούτε θα κάνουν αδιάκριτες ερωτήσεις…έμαθα πως παλιά οι Κορεάτες ήταν σαν εμάς στο κουτσομπολιό αλλά πλέον όχι…Και με αυτό το κομμάτι σαν αφορμή, να πω πως και εγώ πολλές φορές δεν θέλω να ρωτάω πράγματα για τα οποία είμαι περίεργη μην με πουν και κουτσομπόλα κιόλας.

6. Απόρριψη εξόδου
Εμείς στην Ελλάδα όταν θέλουμε να μην βγούμε με κάποιον, θέλουμε να βρούμε μια δικαιολογία, δεν μπορούμε να πούμε στα ίσια ότι δεν θέλουμε να βγούμε μιας και ακούγεται πολύ ωμό. Στην Κορέα όμως προτιμούν να λένε με ειλικρίνεια, ωστόσο ο τρόπος που θα το πουν, το γραμματικό φαινόμενο που θα χρησιμοποιήσουν το κάνει πολύ ευγενικό, οπότε είναι λάθος να το εκλάβουμε εμείς σαν αγένεια, και πάλι όμως είναι κάτι που δεν μπορώ εύκολα να συνηθίσω όπως επίσης ο άντρας μου δεν μπορεί να καταλάβει γιατί πρέπει να υπάρχει μια δικαιολογία να αρνηθείς μια έξοδο (μακάρι να είχαμε και εμείς το γραμματικό φαινόμενο μιας και δεν είμαι πολύ των εξόδων)

7. Τεχνολογία
Μπορεί να είμαι μικρότερη από τον άντρα μου, αλλά ώρες ώρες σε θέματα τεχνολογίας νιώθω ότι είμαι τουλάχιστον 15 χρόνια μεγαλύτερή του. Η Κορέα είναι μια αρκετά ανεπτυγμένη χώρα όσο αναφορά την τεχνολογία, και εγώ προέρχομαι από μια πολύ μικρή πόλη που δεν υπάρχει καν αστικό λεωφορείο, πρώτη φορά που χρησιμοποίησα αστικό ‘ήταν όταν πήγα να σπουδάσω φανταστείτε, οπότε έχω αρκετά προβλήματα κάποιες φορές στο να καταλάβω πως λειτουργούν διάφορα πράγματα αν και τώρα τα πάω πολύ καλά, σε σχέση με τις αρχές, βέβαια όταν έρχομαι Ελλάδα εκνευρίζομαι για το ότι εμείς δεν έχουμε αυτήν την τεχνολογία, ειδικά στο κομμάτι πληρωμών.

8. Σταυροί με τη λαμπάδα
Ο άντρας μου έχει κάνει Πάσχα στην Ελλάδα, και τον πήρα στην εκκλησία την ανάσταση, οπότε μόλις γυρίσαμε στο σπίτι κάναμε το γνωστό σταυρό με την φλόγα από την λαμπάδα στο δοκάρι της πόρτας. Ο πότε αφού εξήγησα στον άντρα μου περί τίνος πρόκειται, μου είπε….α…τώρα κατάλαβα…και το έβλεπα αλλά δεν έλεγα κάτι…φαινόταν λίγο ανατριχιαστικό. Στην αρχή δεν κατάλαβα γιατί να φαίνεται σαν κάτι τρομακτικό αλλά όσο σκέφτομαι το να ήμουν ξένη και να έβλεπα μαύρους σταυρούς πάνω από πόρτες….Οκ ναι…είναι ανατριχιαστικό.

Νομίζω αυτά είχα να πω, γενικά δεν θεωρώ ότι με τον άντρα μου έχουμε πολλές διαφορές οπότε μου ήταν λίγο δύσκολο να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο, ελπίζω να σας αρέσει όπως κάθε φορά μου δείχνετε το ενδιαφέρον σας για τα άρθρα έως τώρα και φυσικά περιμένω τα σχόλιά σας και τα like (αν σας άρεσε) στο άρθρο

Μέχρι το επόμενο άρθρο να περνάτε καλά και να φοράτε μάσκες όταν κυκλοφορείτε!

with love,

TheMeanBrunette

quote of the day: Impossible is just an option